‘เศรษฐา’ โชว์กึ๋นผู้นำ ต้องออกไปแสดงศัยภาพประเทศไทย ต้องถ่อมตน ต่อรอง ค้าขายเป็น ดีลกับมหาอำนาจ และองค์กรเอกชนระดับโลกได้
เศรษฐา ทวีสิน ประธานที่ปรึกษาหัวหน้าครอบครัวเพื่อไทย โพสต์ข้อความทางเฟสบุ๊ก โดยคัดเนื้อความมาจากคอลั่มน์ “คิดไปข้างหน้า” ของเขา ที่ตีพิมพ์ลงในมติชน เมื่อ 21 พ.ย.2565 ที่ผ่านมา เนื้อความว่า ความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์โลก ณ ปัจจุบัน มีทั้งความท้าทายและโอกาสที่ประเทศไทยต้องหาจุดสมดุลย์ให้เจอและสามารถเล่นบทบาทตัวเองได้อย่างเหมาะสม เราต้องมองตัวเราเองด้วยสายตาที่ปราศจากอคติ ต้องทำใจยอมรับในสิ่งที่ต่างชาติเค้ามองเราแม้จะไม่ถูกใจก็ตาม
เราต้องบริหารจุดอ่อนในสายตาคนอื่น ทั้งเรื่องการเมืองในประเทศที่ต้องสนับสนุนประชาธิปไตย สร้างธรรมาภิบาลในการบริหารประเทศ หน่วยงานภาครัฐที่โปร่งใสได้รับการยอมรับจากประชาชน ความโปร่งใสด้านสิทธิมนุษยชน การปรับแก้นโยบายและกฎหมายในบางเรื่องที่จะช่วยขับเคลื่อนประเทศได้เช่นเรื่องโครงสร้างภาษีที่สร้างความเท่าเทียมมากขึ้น กฎหมายที่เอื้อต่อการทำธุรกิจของกลุ่ม SME และตัดตอนการกินรวบ และด้านความเท่าเทียมเสมอภาคทางด้านการศึกษา
เรื่องของยุทธศาสตร์ทางด้านความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม เราก็ต้องพูดจริงทำจริง มีโรดแม็ปที่ชัดเจน ถ้าทำได้จะทำให้เรามีสุ้มเสียงในเวทีโลกสามารถชูตัวเองเป็นตัวอย่างและสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเองได้
นอกจากนี้ เราต้องหายุทธศาสตร์ทางเศรษฐกิจที่ใช้เป็นจุดขายและสร้างความได้เปรียบในการต่อรองให้มากขึ้น
เรามีโอกาสสร้างแต้มต่อในเชิงเศรษฐกิจ อย่างอุตสาหกรรมยานยนต์ในช่วงเปลี่ยนผ่านจากเครื่องสันดาปภายในกับรถไฟฟ้า ซึ่งเราเรามีโครงสร้างพื้นฐานที่แข็งแกร่ง และระบบ Supply Chain ที่ถูกมีประสบการณ์ มีแรงงานที่มีฝีมือในภาคการผลิตรถยนต์
เรื่องของอุตสาหกรรมไบโอเทคโนโลยีโดยเฉพาะด้านอาหาร ซึ่งโลกกำลังให้ความสำคัญกับเรื่องของ “ความมั่นคงด้านอาหาร” (Food Security) ซึ่งเราได้เปรียบเพราะอุตสาหกรรมแปรรูปอาหารไทยเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่ก้าวหน้าที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เราสามารถก้าวไปเป็นผู้นำได้ ทั้งการวิจัย และการผลิต
อีกประเด็นที่สำคัญมากๆ ก็คือผู้นำประเทศไทยต้องออกไปปรากฎตัวแสดงศักยภาพที่เราสมควรจะไปแสดง อย่าลืมนะครับว่าเรามีทรัพยากรหลายอย่างที่คนอื่นต้องการ อีกทั้งที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของเราที่ประเทศมหาอำนาจอย่างจีนและสหรัฐฯ ยังคงต้องให้ความสำคัญ เพียงแต่ว่าผู้นำประเทศต้องเข้าใจและภาคภูมิใจในสิ่งที่เราเป็นและเรามี ในขณะเดียวกันก็ต้องถ่อมตน รู้ตนเองว่าเราขนาดไหน ค้าขาย ต่อรองกับใครก็ต้องทำอย่างมีศักดิ์ศรี เพราะเราอยู่ด้วยตัวเองไม่ได้ยังไงก็ต้องไปพึ่งค้าขายกับคนอื่น
สุดท้ายนี้ ภาครัฐและเอกชนจะต้องร่วมมือกัน ดึงภาคเอกชนที่มีความแข็งแกร่งและพร้อมที่จะสนับสนุนเข้ามาเป็นตัวเชื่อมได้ เพราะการเจรจา การแสวงหาพันธมิตร นอกเหนือจากรัฐกับรัฐแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐกับองค์กรเอกชนระดับโลกก็เป็นอีกรูปแบบหนึ่งที่จะผลักดันให้เราเข้าไปยืนในจุดยุทธศาสตร์โลกได้เช่นกัน
